Sual: Yere secde yapamayan bir hasta, oturup îmâ ile namaz kılarken ellerini nereye koyar?
CEVAP
Önce göbeğinin altına ellerini bağlar. Rükû için az eğilince, bağlı ellerini çözüp uylukları üzerine koyar. Secde için azıcık daha belini büker. Ellerini de rükûdakinden biraz ileri koyar. Ettehıyyatü okurken ellerini dizlerinin üstüne koyar. Ellerini böyle koymasa da namaz sahih olur. Rükû, secde ve teşehhütte olduğunu bilebilecek şekilde koyarsa, kendi de, ona bakan da, rükû da mı, secdede mi, yoksa teşehhütte mi olduğunu rahat anlar.
Dua ederken
Sual: Ben dua ederken, (Ya Rabbi, sen kalblerdekini bilirsin. Benim ne isteyeceğimi, neye ihtiyacım olduğunu sen bilirsin. Onları kabul et!) diyorum. Başka dua etmiyorum. Bunun mahzuru var mı?
CEVAP
Dua ibadettir, ibadetin tarif edilmesi değil, yapılması gerekir. Allahü teâlâ elbette istediklerimizi bilir, fakat bunları duada söylemek ibadettir. Yapılmadan (Yaptım kabul et!) veya (Ya Rabbi, namaz kılacağımı ve namazda neleri okuyacağımı sen biliyorsun, o hâlde onları kılmış ve okumuş gibi kabul et!) denmez. Bildirildiği şekilde okumak ve yapmak lazımdır.
Duaya başlarken
Sual: Namazdan sonra duaya başlarken, (Sübhâne rabbiyel aliyyil a’lel vehhâb) demek mi, yoksa (Ve mâ erselnâke illâ rahmeten lil-âlemîn) âyet-i kerimesini mi okumak evladır?
CEVAP
Bu suali merhum hocamıza sormuştuk. (İkisini birlikte okumak evladır) diye cevap vermişlerdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder